บางสิ่งที่จดจำ

บางสิ่งบางอย่างทำให้ฉันจดจำ  เส้นทางรถไฟสายสั้น ๆ
บางสิ่งบางอย่างทำให้ฉันจดจำ  กองไฟใต้ดวงดาว
บางสิ่งบางอย่างทำให้ฉันจดจำ  การแอบอิงของแผ่นหลัง
บางสิ่งบางอย่างทำให้ฉันจดจำ  กระดาษแผ่นเล็ก ๆ
บางสิ่งบางอย่างทำให้ฉันจดจำ  ตัวอักษรไม่กี่ตัว

บางสิ่งบางอย่าง  บางครั้งจดจำ  บางความรู้สึกเล็ก ๆ
บางสิ่งบางอย่าง  บางครั้ง  เราเรียกมันว่า "ความรัก"

ฉัน.......เธอ

   ฉัน.....จะจับกล้องท่องเที่ยวในแดนฝัน 
   ออกถลันดั้นไปทุกแห่งหน 
   ขอเพียงมีเพือนใจใครสักคน
   จับมือจนสุดทางฉันกับ......เธอ ~_~

พูดด้วยภาพ

บางรู้สึกใช้ถ้อยคำ

บางทรงจำใช้ภาษา

บางคราไม่ต้องพูดจา

ดูด้วยตาสัมผัสด้วยใจ

แด่น้องสาว

ฉันไม่เห็นน้ำตา แต่ฉันได้ยินเสียงสะอื้น
ฉันรู้ว่าเธอเศร้า แต่ฉันเห็นรอยยิ้มในน้ำเสียง
เธอพยายามยิ้ม แม้ยามเธอเศร้า นั่นแปลว่าเธอพยายามเข้มแข็ง
เธอบอกว่า "พรุ่งนี้ก็วันใหม่แล้ว  เดี๋ยวทุกอย่างก็เหมือนเดิม"
นั่นแปลว่า "เธอต้องกลับไปเศร้าเหมือนเดิมใช่ไหม...ใช่ไหม?

การจากลา....
ความห่างไกลกำลังเข้ามา  ความอ้างว้างค่อยๆ คืบคลานมาอย่างช้าๆ
อนาคต...
อนาคต เขากับเธอจะเป็นเช่นไร  ไม่มีใครรู้แม้แต่ตัวเธอ  แม้แต่พรุ่งนี้  พรุ่งนี้คืออนาคต
อย่าว่าแต่พรุ่งนี้เลย  แม้แต่วินาทีข้างหน้าเธอก็มิอาจรับรู้  เธอรับรู้ได้แค่เพียงเข็มนาฬิกาที่เคลื่อนที่เป็นวงกลม  ติ๊กๆๆๆ  นั่นคือเวลาที่เธอรับรู้  นอกเหนือจากนั้น เธอไม่สามารถรับรู้ได้  แม้แต่ความรู้สึก


ความรู้สึก....
เธอรู้สึกดีต่อเขา  เขารู้สึกดีต่อเธอ
เธอรับรู้ความรู้สึกของเขา  เขารับรู้ความรู้สึกของเธอ
เธอมอบความรู้สึกให้เขา  เขายังลังเลในความรู้สึก
เธอหยุดความรู้สึกของเธอ.......ไม่ได้

ไม่เป็นไรน้องสาว  หากรู้สึกจงรัก  หากรักจงเข้มแข็ง  หากหมดแรงจงหยุดพัก  หากยากนักจงหยุดใจ  หากไม่มีใครยังมีฉัน......

ต่าง

เธอชอบกินของแปลกๆ ใหม่ๆ
....ฉันชอบกินของเดิมๆ ที่คุ้นเคย
เธอชอบที่เย็นๆ นั่งได้นานๆ
....ฉันชอบที่ปลอดโปร่งอากาศสดใส
เธอชอบทำอะไรเร็วๆ
....ฉันชอบทำอะไรช้าๆ
แต่
เธอชอบยิ้มให้ฉัน
...ฉันชอบยิ้มให้เธอ
เธอชอบยิ้มฉันรึเปล่าไม่รู้
....แต่  ฉันชอบยิ้มเธอ ^u^

บางที

บางรัก       ก็รักกว่าบางใคร
บางไหน    ใครบางคนบ่นคิดหา
บางคน       พาหัวใจออกเดินมา
บางเวลา    หาหัวใจใครไม่มี
บางใจ        ใครเล่าใครฝากคิดถึง
บางคืน       ซึ้งน้ำตาไหลปริบปรี่
บางเช้า      สุขหัวใจยิ้มเปรมปรีด์
บางที          คนที่ใช่กำลังจะมา 

พระมหาชนก

วันนี้ไปดูการแสดงวงออเครสตา สื่อผสม เรื่องพระมหาชนกเป็นรอบที่สองหลังจากไปดูมาแล้วเมื่อวาน  การแสดงครั้งนี้เป็นการจัดโดย มศว และนักแสดงอื่นๆ อีก  ดนตรีดี ร้องดี  ส่ื่อที่นำมาใช้น่าสนใจ ทั้งแอนิเมชั่น และการวาดทราย  เหลืออีกสามรอบวันพรุ่งนี้้ติดตามชมกันได้ที่ศูนย์วัฒนธรรม รอบ ๑๐ โมง  บ่าย ๒  และ ๑ ทุ่ม

เดินทาง,อีกสักครา

มือห่างกล้อง ท้องห่างกิน ดินห่างเท้า 
ตาห่างดาว หนาวห่างกาย ใจห่างเหิน
อยากแอบอิง ดิ่งเดินทาง ห่างหมางเมิน
ร่วมเผชิญ ร่วมผจญ ซึ่งหนทาง 
มือ กล้อง เท้า ดาว ดวงตา รอยยิ้ม การเดินทาง กำลังจะกลับมาเร็วๆ นี้, ฉันหวัง

ที่เห็น และเป็นไป

บางอย่างมันเปลี่ยนไป และย้อนคืนไม่ได้ 
มีแต่บรรยากาศใหม่ๆ ที่เกิดขึ้น ระหว่างเรา
อดีต, ทรงจำ และทรงอยู่
ปัจจุบัน, คงอยู่ คงเป็นอย่างที่เห็น
อนาคต, ยังไม่รู้ ยังไม่เป็น
อยู่ ฉัน เธอ เรื่อยไป...เรื่อยไป

กลบทครอบจักรวาล

                               ดวงจันทราดาราดารดาษดวง 

                                       รักเอยหน่วงดวงหทัยให้หลงรัก 

                                             จักมองดวงดาราราวรู้จัก 

                                                    ยิ้มแย้มรักดวงดาวพราวแย้มยิ้ม

Whatever Whenever เพลงเพราะๆ อีกหนึ่งเพลง

เพลงใหม่ โค้ดเพลง MV

อยาก

อยากจะให้เธออ่านหนังสือรักเผื่อเธอจะมีความรักขึ้นมาบ้าง

อยากจะให้เธออ่านกลอนรักเผื่อเธอจะละมุนละไมกับฉันบ้าง

อยากให้เธอเขียนกลอนรักเผื่อเธออยากเขียนถึงฉันบ้าง

อยากให้เธอส่งความรักเผื่อเธอจะส่งให้ฉันบ้าง

สำหรับคนหลงรักกวี...^.^

The Star

ฉันนั่งเผชิญหน้ากับดวงดาวสองดวง

ดวงแรกเปล่งแสงสว่างไสว

อีกดวงส่องแสงริบหรี่

ตัวฉันล่ะ...จะเลือกเป็นดาวดวงไหนดี?

กึ่งกลาง

ฉันตัดสินใจระหว่าง  BTS  กับ  BUS

BTS  รวดเร็ว แต่วุ่นวาย

BUS  ช้า  แต่เพลิดเพลิน

.............. ๑"."๑??............................

อยากรักไม่มีเหตุผล

มีแต่บทความเกี่ยวกับความรัก  ไม่ได้อิน  ไม่ได้เลิฟ  แต่อยากให้ทุกคนมีความรัก  และมองความรักในหลายรูปแบบ โดยเฉพาะด้านดีๆ ของความรัก

ระยะทาง กับ ความรัก

ฉันเชื่อว่าระยะทางไม่เป็นอุปสรรคต่อความรัก  หากคนสองคนรักกัน   ฉันได้เห็นรอยยิ้ม เสียงหัวเราะ  คำพูดหวานๆ  ผ่านสายโทรศัพท์  ข้อความน่ารักๆ  ที่ส่งหากัน  ผ่านทางโลกออนไลน์  โดยเฉพาะคำว่า “คิดถึง”  และ  “ห่วงใย”  ฉันเชื่อว่าสองคำนี้มีพลังอันยิ่งใหญ่ที่ทำให้ระยะทางที่ไกลแสนไกลของคนทั้งสองถูกดึงเข้าหากันเหมือนทั้งคู่กำลังนั่งกุมมือส่งสายตาหวานๆ คุยกัน 

น้องสาวคนหนึ่งพอพูดถึงแฟนทีไรร้องไห้ทุกทีด้วยความคิดถึง  ที่ถึงแม้จะรักกันมานานหลายปีแต่ไม่เคยได้อยู่ด้วยกันเลย  แต่ฉันเห็นความรักในแววตาและรอยยิ้มของเธอว่าเธอรักคนที่อยู่ไกลคนนี้มากแค่ไหน  ระยะทางอาจเป็นอุปสรรคทางกาย  แต่ทางใจเธอใกล้กันนะ ใกล้กันนิดเดียวเอง  แค่ใจเธอส่งถึงกันมีคนให้เธอรักและมีคนที่รักเธอ           มันดูอบอุ่นมากเลย  ฉันเห็นความสุขเวลาที่เธอได้คุยกัน  ฉันยิ้มได้ นี่แหละมั้งคือความรัก  รักไม่ต้องอยู่ด้วยกันตลอดเวลา  รักแค่เข้าใจกัน  รักแค่เรารักกัน  แล้วมันคงจะดึงดูดเราเข้าหากันเอง

อีกคนเป็นเพื่อนฉัน  เขาเป็นเพื่อนที่ดูจะสนิทแต่ก็ไม่สนิทของฉัน  แม้เขาจะเป็นคนที่ดูไม่ดีในสายตาใครๆ  แต่ฉันบอกได้เลยว่าเขาเป็นเพื่อนที่ดี  และเป็นแฟนที่ดีมาก  ดีจนเพื่อนคนนี้อิจฉาแฟนแกเลยล่ะ ฉันชอบนิยามความรักของเขาหรือจริงๆแล้วเขาไม่ได้นิยามหรอกฉันเองแหละที่นิยามมันให้เขา  ความรักของเขาคือการตกหลุมรักกันหลายๆ ครั้งในคนคนเดียว  ด้วยความที่เขาเป็นคนอารมณ์ดี  ขี้เล่น  บางครั้งปากหมาเป็นนิสัย  แต่จริงๆ แล้วเขาดูเป็นคนโรแมนติคมากสำหรับความรักจากการที่ฉันได้สังเกต  ดังนั้นเขาจึงเป็นฝ่ายง้อแฟนก่อนทุกครั้งไม่ว่าใครจะถูกหรือผิด  ฉันชอบคำพูดประโยคหนึ่งของเขาว่า  “ถ้าคนเราเลิกกันเพราะเหตุผลที่หน้าตาว่าไม่สวยไม่หล่อคงไม่ใช่สำหรับเขา  เพราะตอนนี้ต่อให้แฟนเขากลับมาจากต่างประเทศแล้วอ้วน หรือเป็นยังไงก็ตามเขาก็ยังจะรักเธออยู่”  โอ๊ย!!  แก..ฉันฟังแล้วน้ำตาจะไหล  แกเป็นแฟนที่น่ารักจริงๆ  แม้ตอนนี้เขาและแฟนจะอยู่ห่างกันไกล...ซึ่งทำให้เขาเป็นอิสระ  อิอิ (ล้อเล่น)  แต่ฉันคิดว่าเขาไม่ได้ไกลกันเลย  ระยะทางไม่เป็นอุปสรรคความรัก  ฉันคิดว่าระยะทางน่าจะเป็นสิ่งที่ทำให้ทั้งคู่รักกันมากขึ้น  คิดถึงกันมากขึ้น  เห็นคุณค่ากันมากขึ้นมากกว่า  “ขอเพียงแค่เรารักกัน”

ขอโทษ..บุคคลทั้งสองที่ถูกกล่าวถึง  ฉันชื่นชมในความรักของทั้งคู่และอยากเขียนถึง  มันทำให้ฉันมีกำลังใจ  และยิ้มได้เวลาได้ฟังหรืออ่านเรื่องราวความรักขอใครต่อใคร  ฉันอยากให้คนที่ได้อ่านมีความรักที่สมหวัง  ความรักมันสวยงามต่อให้ผิดหวังหรือสมหวังก็ยังคงสวยงาม  “ถ้ารักเป็น”  ฉันไม่ได้เชี่ยวชาญในความรัก  บางทีฉันอาจยังไม่รู้จักความรักเลยก็ได้  เพียงแต่ฉันชอบฟังและอ่านเรื่องราวของความรัก  ชอบเพ้อเจ้อเรื่องความรักจนบางคนอาจรำคาญ ขอให้ทุกคนมีรัก  อย่างรังเกียจกันเพราะความรัก  ต่อให้เราจะผิดหวังหรือสมหวังในรัก  ยังไงเราก็ยังคงโหยหาความรักต่อไป

ยังมีเรื่องราวความรักอีกมากมายของคนที่อยู่รอบกายฉัน  ไม่ใช่แค่เพียงเรื่องราวของพวกเขาแต่ฉันสัมผัสได้ถึงความรักที่เขามีให้ฉัน  พ่อ  แม่  เพื่อนๆ  พี่ๆ  น้องๆ  นักเรียน  ประสานมิตร  อาสา  ..... ขอบคุณความรัก ^.^

รูป รส กลิ่น เสียง "รัก"

กลิ่นของความรัก...????? 
รสชาติของความคำนึง...????? 
สัมผัสของความคิดถึง...????? 
ซึ้งถึงความห่วงใย....????? 
............................... 

เฝ้าถามคำถามทุกเช้าค่ำ 
ว่ารูป รส กลิ่น เสียง นี้มาจากไหน 
คำตอบที่ได้ออกมาจากหัวใจ 
ไม่ใกล้ไม่ไกลลองค้นหาดู 
............................... 

พบแล้ว เจอแล้ว ทุกสัมผัส 
ฟังสิได้ยินชัดจับต้องได้ 
กลิ่นรักข้างกาย เสียงก้องจับหัวใจ 
สัมผัสได้ไหมในใจเธอ...ในใจฉัน 
ในใจเธอ.....ในใจฉัน 

จดหมายรัก

คุณรู้ไหม?...

           ฉันคิดว่าการไม่รับรู้  การปิดหูปิดตาไม่รับรู้อะไรเลยน่าจะเป็นการดีที่สุด  อย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องรู้สึกเจ็บ  อย่างน้อยฉันก็คงจินตนาการความรัก  จินตนาการความสุขของฉันได้..ตามอารมณ์

            แต่การรับรู้อะไรหลายๆ อย่างที่เกี่ยวกับตัวคุณ  มันทำให้ฉันต้องทนฝืนเก็บความรู้สึกเศร้าไว้แล้วยิ้มเริงร่ากับทุกคน  ฉันรู้ทุกเรื่อง.....ยกเว้นเรื่องเดียว  คือ  "หัวใจคุณ"  หัวใจของคุณที่มันไม่รู้ว่าคุณส่งมันไปอยู่ที่ใคร  หรือแค่อยากจะรู้บ้างว่า  "คุณเคยมีฉันบ้างไหม...ในหัวใจคุณ"

                                                                                                                                จาก

                                                                                                                                 ฉัน

คุณรู้ไหม?...

          ผมคิดเสมอว่าคุณรู้  คุณน่าจะรับรู้ได้จากการกระทำของผม  ผมไม่เคยปิดบังความรู้สึกของผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว   คุณคิดมากไปเอง ผมมีความสุขที่ได้เห็นรอยยิ้มของคุณ   ผมมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ๆ คุณ  ผมคิดว่าผมได้แสดงออกให้คุณรู้แล้ว  ผมไม่อยากให้คุณคิดมากไปกว่านี้......

          การห่างหายไปของผมคงเป้นการดีที่สุดแล้วสำหรับเรา  หัวใจผมยังไม่เป็นของใคร  ผมยังไม่ได้มอบมันให้ใคร  แม้แต่คุณ....

                                                                                                                                 จาก
                                                                                                                                 ผม

                                                                                                                                   

สาวน้อยเดินคนเดียวโดดเดี่ยวนัก

....สาวน้อยเดินคนเดียวโดดเดี่ยวนัก

ไม่แย้มพักตร์ทักทายผู้พานพบ

ดุ่มดุ่มดุ้มเดินดิ่งจิตสงบ

หนึ่งวันจบลงแล้วพอกันที

...เหนื่อยนะเหนื่อยกายใจไร้ชีวิต

ไร้ความคิดไร้เรี่ยวแรงของวันนี้

ไร้ความโศกไร้ความเศร้าขอสักที

ไร้วันที่ไร้ผู้คนไร้หนทาง

...สาวน้อยเดินคนเดียวโดดเดี่ยวนัก

วันรุ่งทายทักใจไม่หายห่าง

อรุณรุ่งวันไหม่แห่งฟ้าสาง

จิตสว่างความมืดหม่นกลับผ่องใส

...เช้าแล้ว  เช้าแล้วหัวใจเจ้า

ตื่นเถิดตื่น จากความเศร้า เหงาทรวงใน

ตื่นจากความหม่นหมองในห้วงใจ

ตื่นจากใคร ไม่เท่าตื่น เตือนตัวตน

๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕  ณ ลานเทาแดง