....สาวน้อยเดินคนเดียวโดดเดี่ยวนัก
ไม่แย้มพักตร์ทักทายผู้พานพบ
ดุ่มดุ่มดุ้มเดินดิ่งจิตสงบ
หนึ่งวันจบลงแล้วพอกันที
...เหนื่อยนะเหนื่อยกายใจไร้ชีวิต
ไร้ความคิดไร้เรี่ยวแรงของวันนี้
ไร้ความโศกไร้ความเศร้าขอสักที
ไร้วันที่ไร้ผู้คนไร้หนทาง
...สาวน้อยเดินคนเดียวโดดเดี่ยวนัก
วันรุ่งทายทักใจไม่หายห่าง
อรุณรุ่งวันไหม่แห่งฟ้าสาง
จิตสว่างความมืดหม่นกลับผ่องใส
...เช้าแล้ว เช้าแล้วหัวใจเจ้า
ตื่นเถิดตื่น จากความเศร้า เหงาทรวงใน
ตื่นจากความหม่นหมองในห้วงใจ
ตื่นจากใคร ไม่เท่าตื่น เตือนตัวตน
๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๕ ณ ลานเทาแดง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
พูดอะไรกับฉันที