อารมณ์ชั่ววูบ.....มาแล้วผ่านไป

เขาบอกว่าการเขียนเป็นการระบายอย่างหนึ่งเหรอ  อาจจะใช่  ฉันคงไม่ต้องไปป่าวประกาศร้องแร่แห่กระเชิงให้ใครฟัง  ร้องให้ตัวเองฟังดังๆ คนเดียวก็พอมั้ง  เช้าเจอเธอฉันดีใจ  แม้รู้ว่ามันไม่เหมือนเดิมในความรู้สึกก็ตาม  เย็นฉันนั่งมองเธอกินข้าว  ฉันไม่รู้เธอมองฉันไหม เพราะฉันไม่อยากคาดหวังคาดเดาอะไรลมๆ แล้งๆ  มันทรมานกับความคาดหวัง ทรมานกับการรอคอย  รอคอยอะไรเหรอ  รอคอยความชัดเจนที่อาจเจ็บปวด  รอคอยสิ่งที่มันเป็นไปไม่ได้  อารมณ์จิตใจมันควบคุมได้แต่มันควบคุมยากขอระบายออกมาก่อนที่อยากจะเขียนอะไรดีๆๆ 

                ความรัก  คืออะไรหรือ?  ฉันเคยรู้จักมันไหม  ฉันเปิดพจนานุกรมดู  มันอธิบายไว้สั้นมาก  ฉันจึงไม่รู้ว่าสิ่งที่ฉันเป็นอยู่มันเรียกว่าความรักหรือเปล่า  ฉันอยากรู้จักความรัก ฉันอยากมีคนที่รักฉัน  ฉันอาจมีคนที่ฉันรัก แต่ฉันไม่รู้ว่ามันคือรัก  หรือมันไม่ใช่ความรักอย่างนั้นหรือ

รู้สึก ไม่รู้สึก

ทำไม....มันรู้สึก ไม่รู้สึก
บางครั้งใจมันคึกลึกสับสน
บางครั้งดูละเหี่ยเพลียเหลือทน
หัวใจคนเข้าถึงยากหัวใจเรา

ใจเต้นตึ่กตั่กในบางครั้ง
บางครานิ่งทั้งที่ยังส่งเสียงเหงา
ใจหนอใจใครช่วยบอกฉันเบาเบา
คิดกับเขายังไงช่วยบอกที