วันจันทร์ที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2555
คงจะมีวันนั้น
หยุดความเจ็บช้ำที่มันเจอซ้ำๆ ย้ำๆ ว่าไม่เคยรัก
ไม่อยากเจอความช้ำ ในเรื่องของความรัก ที่มันต้องจบแบบซ้ำๆ ว่าฉันรักไปเองคนเดียว
ทุกครั้งที่มีความรัก มักจะเป็นฉันที่พร่ำเพ้อเพียงลำพัง และจบเองเพียงลำพังอย่างเดียวดาย
ไม่เคยมีใครมารัก ไม่เคยมีใครมาทักมาส่งความรักบอกกันว่ารักเธอ
อยากพบความรักที่เป็นเรารักกัน ไม่ใช่ฉันรักเธอ หรือเธอรักฉัน
เคยคิดเคยฝัน คงต้องมีสักวัน ที่จะมีวันนั้น วันที่เจอคนนี้ เธอคนที่เรารักกัน
วันอาทิตย์ที่ 15 กรกฎาคม พ.ศ. 2555
Time
เอาเวลาแขวนข้างฝาไว้.....
บางครั้ง.....เราก็ชอบทำอะไรโดยไม่ต้องพึ่งเวลา
แต่บางที...เวลาก็เป็นสิ่งที่เราต้องการเหลือเกิน
โหยหา....เรียกร้อง ขอเวลา
ไขว่คว้าเท่าไรไม่มีเหลือ
แม้เพียงหนึ่งนาทีก็เหลือเฟือ
ช่วยโอบเอื้อเกื้อกูลขอคืนมา
นาฬิกาไม่เดินย้อนถอยหลัง
เหมือนเช่นดั่งชลไหลระเรื่อยหนา
ทำสิ่งใดตั้งใจใช้เวลา
เกิดคุณค่าคุ้มเวลาและนาที
วันพุธที่ 11 กรกฎาคม พ.ศ. 2555
วันอังคารที่ 10 กรกฎาคม พ.ศ. 2555
เฉลย
นั่งมองท้องฟ้า วันนี้ฟ้าดูแจ่มใส
มีแต่ใจฉันหม่นหมองร้องไห้เดียวดาย
วันนี้เธอเดินไปไกลจากฉัน
แม้เป็นเพียงชั่วระยะเวลาสั้นๆ
แต่เรายังไม่ได้ร่ำลากันด้วยสายตา
เธอเอย...รู้ไหม ดวงใจฉันนั้นสับสน
เธอเป็นคนที่ฉันรักและห่วงหา
หรือเป็นเพื่อนที่เผลอไผลในบางเวลา
ฉันไม่อาจหาคำตอบได้จากหัวใจ
สับสนรู้ไหม หวั่นไหวในบางครั้ง
หัวใจมันนคอยบอกตัวเอง
เมื่อยามมีเธอมาคอยอยู่ใกล้ๆ กัน ใจฉันมันเต้น.....
ตึ๊กตั๊ก.....ตึ๊กตั๊ก...มันลั่นข้างใน
ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ใยเธอไม่เฉลยให้รู้กัน
มีแต่ใจฉันหม่นหมองร้องไห้เดียวดาย
วันนี้เธอเดินไปไกลจากฉัน
แม้เป็นเพียงชั่วระยะเวลาสั้นๆ
แต่เรายังไม่ได้ร่ำลากันด้วยสายตา
เธอเอย...รู้ไหม ดวงใจฉันนั้นสับสน
เธอเป็นคนที่ฉันรักและห่วงหา
หรือเป็นเพื่อนที่เผลอไผลในบางเวลา
ฉันไม่อาจหาคำตอบได้จากหัวใจ
สับสนรู้ไหม หวั่นไหวในบางครั้ง
หัวใจมันนคอยบอกตัวเอง
เมื่อยามมีเธอมาคอยอยู่ใกล้ๆ กัน ใจฉันมันเต้น.....
ตึ๊กตั๊ก.....ตึ๊กตั๊ก...มันลั่นข้างใน
ไม่รู้ว่าเป็นอะไร ใยเธอไม่เฉลยให้รู้กัน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)