คุณรู้ไหม?...
ฉันคิดว่าการไม่รับรู้ การปิดหูปิดตาไม่รับรู้อะไรเลยน่าจะเป็นการดีที่สุด อย่างน้อยฉันก็ไม่ต้องรู้สึกเจ็บ อย่างน้อยฉันก็คงจินตนาการความรัก จินตนาการความสุขของฉันได้..ตามอารมณ์
แต่การรับรู้อะไรหลายๆ อย่างที่เกี่ยวกับตัวคุณ มันทำให้ฉันต้องทนฝืนเก็บความรู้สึกเศร้าไว้แล้วยิ้มเริงร่ากับทุกคน ฉันรู้ทุกเรื่อง.....ยกเว้นเรื่องเดียว คือ "หัวใจคุณ" หัวใจของคุณที่มันไม่รู้ว่าคุณส่งมันไปอยู่ที่ใคร หรือแค่อยากจะรู้บ้างว่า "คุณเคยมีฉันบ้างไหม...ในหัวใจคุณ"
จาก
ฉัน
คุณรู้ไหม?...
ผมคิดเสมอว่าคุณรู้ คุณน่าจะรับรู้ได้จากการกระทำของผม ผมไม่เคยปิดบังความรู้สึกของผมเลยแม้แต่ครั้งเดียว คุณคิดมากไปเอง ผมมีความสุขที่ได้เห็นรอยยิ้มของคุณ ผมมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ๆ คุณ ผมคิดว่าผมได้แสดงออกให้คุณรู้แล้ว ผมไม่อยากให้คุณคิดมากไปกว่านี้......
การห่างหายไปของผมคงเป้นการดีที่สุดแล้วสำหรับเรา หัวใจผมยังไม่เป็นของใคร ผมยังไม่ได้มอบมันให้ใคร แม้แต่คุณ....
จาก
ผม
ผม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
พูดอะไรกับฉันที